पुरुष शेतात मशागत करतात आणि स्त्रिया खांद्याला खांदा लावून काम करतात आणि घर आणि मुलांची काळजी घेतात. याउलट मुले गावातील शाळेत सकाळचा आनंद घेतात.
आपण सगळेच उन्हाळ्याची सुट्टी पडली की कुठे ना कुठे तरी फिरायला जातो. पण मी नेहमी उन्ह्याळ्याच्या सुट्टीची वाट बघतो ते माझ्या गावी जाण्यासाठी. माझे गाव मला लहानपणापासून खूपच आवडते.
गाव हे शहराच्या प्रदूषण आणि आवाजापासून दूर असलेले ठिकाण आहे. माझ्या गावाचे नाव कोकणात असलेले सिंधुदुर्ग जिल्ह्यातील सावंतवाडी हे गाव आहे.
आमचा हा लेख तुम्हाला कसा वाटला आम्हाला नक्की कळवा. धन्यवाद.
वर्णनात्मक निबंध – माझे गाव / आमचे गांव
गाव हे महत्त्वाचे आहे कारण ते आपल्या देशासाठी कृषी उत्पादनाचे प्राथमिक क्षेत्र आहे. गाव हा भारताच्या अर्थव्यवस्थेचा कणा आहे. पर्यावरणाचा समतोल राखण्यातही त्याची मोठी भूमिका आहे.
सुट्टीत जेव्हा जेव्हा मी गावी जातो, तेव्हा तेव्हा शहरात मनावर आलेली मरगळ तेथे पळून जाते आणि तेथील उत्साह, चैतन्य मनात भरून घेतो. निळे आकाश आपली विशालता मला तेथेच दाखविते, स्वच्छ वाहते पाणी किती निर्मळ असते याची प्रचीती मला तेथेच मिळते.
गावातलं प्रत्येक वातावरण हे स्वच्छतेचं प्रती समर्थ और जागरूक.
तुम्हाला आमचा ब्लॉग कसा वाटला हे कमेंट करून आम्हाला जरूर कळवा तुमचे आमच्‍या ब्लॉग बद्दल अभिप्राय संपर्क करण्यासाठी येथे क्लीक करा
भारतीय लोकसंख्येतील बहुसंख्य शेतकरी आहेत जे खेड्यात स्थायिक झाले आहेत. ते दोन्ही टोके पूर्ण करण्यासाठी आणि संपूर्ण राष्ट्रासाठी पिके तयार करण्यासाठी कठोर परिश्रम करतात.
शिवाय, संपूर्ण गाव शांततेत आणि एकोप्याने राहते आणि कोणत्याही प्रकारचा संघर्ष नाही.
अशीच गावाचं स्वच्छतेतील एक चित्रपट, असंच सर्व गाव आपलं अनुभवून बघतात.
स्वच्छतेचं नाटक आयोजित, प्लास्टिक विरुद्ध जागरूकता कार्यक्रमे साधण्यातलं गावातलं उदार here समर्थन.
या निबंधामध्ये, स्थानीक वातावरण असलेली परिस्थिती, समस्यांची उत्कृष्टता, आणि स्वच्छतेचं महत्त्वाचं मुद्दं चर्चेत घेतलं जाईल.